Jeta e vërtetë e “The Day After Tomorrow”: Evropa në një ngrirje të thellë, Rryma e Gjirit mund të SHEMBET që në vitin 2025!

Në filmin e vitit 2004, The Day After Tomorrow, njerëzimi është zhytur në një stuhi ndërkombëtare makthi që e dërgon planetin në një epokë të re akullnajash.

Dhe megjithëse filmi i suksesshëm u dërgua në sferat e fantashkencës, shkenca pas skenarit të frikshëm është e vërtetë.

Në pak vite, shkrirja e akullnajave mund të mbyllë Rrymën e Gjirit – sistemin e rrymave që sjell ngrohtësi në hemisferën veriore, thonë ekspertët.

Pa këtë burim shtesë të nxehtësisë, temperaturat mesatare mund të bien me disa gradë në Amerikën e Veriut, pjesë të Azisë dhe Evropës dhe njerëzit do të shihnin ‘pasoja të rënda në mbarë botën’.

Shkencëtarët paralajmërojnë se një mbyllje e menjëhershme e rrymave të Oqeanit Atlantik duket më e mundshme se kurrë, pasi simulimet kompjuterike zbulojnë një pikë kthese ‘të ngjashme me shkëmbin’ në të ardhmen e afërt.

Analiza e re vlerëson një afat kohor për rënien midis 2025 dhe 2095, me një vlerësim qendror prej 2050, nëse emetimet globale të karbonit nuk reduktohen.

Autorët e studimit, nga Universiteti i Utrecht-it në Holandë, nuk e dinë saktësisht se kur do të ndodhë kolapsi, megjithëse një studim i mëparshëm e kishte vënë atë në vitin e ardhshëm.

“Ne po i afrohemi kolapsit, por nuk jemi të sigurt se sa më afër,” tha autori kryesor Rene van Westen, një shkencëtar klimatik dhe oqeanografi në Universitetin e Utrecht.

“Po shkojmë drejt një pike kthese.”

Kur mund të ndodhë një fatkeqësi globale e motit si ajo në filmin ” The Day After Tomorrow” është ‘çështje miliona dollarëshe’, sipas van Westen.

“Për fat të keq nuk mund t’i përgjigjemi [kësaj] për momentin,” tha ai.

“Kjo varet gjithashtu nga shkalla e ndryshimit të klimës që ne po nxitim si njerëzim.”

Rryma e Gjirit është pjesë e një sistemi shumë më të gjerë rrymash, të quajtur zyrtarisht Qarkullimi Meridicional i Përmbysjes së Atlantikut ose AMOC.

I përshkruar si “rripi transportues i oqeanit”, ai transporton ujë të ngrohtë pranë sipërfaqes së oqeanit në drejtim të veriut – nga tropikët deri në hemisferën veriore.

Kur uji i ngrohtë arrin në Atlantikun e Veriut (rreth Evropës dhe Britanisë së Madhe, dhe në bregun lindor të SHBA), ai lëshon nxehtësinë dhe ngrin.

Ndërsa ky akull formohet, kripa lihet pas në ujin e oqeanit.

Për shkak të sasisë së madhe të kripës në ujë, ai bëhet më i dendur, fundoset dhe bartet drejt jugut në thellësitë poshtë.

Përfundimisht, uji tërhiqet përsëri drejt sipërfaqes dhe ngrohet në një proces të quajtur ngritje, duke përfunduar ciklin.

Shkencëtarët mendojnë se AMOC sjell mjaft ngrohtësi në hemisferën veriore, saqë pa të, pjesë të mëdha të Evropës mund të hyjnë në një ngrirje të thellë. /MeteoKosova/